Biofarmaceutska industrija je u usponu i uveliko mijenja put nastanka lijeka, od ranije upotrebe hemijske sinteze (tradicionalna farmacija) prema novoj bioproizvodnji (biološka). Biolijekovi trenutno čine približno jednu trećinu lijekova koji su u razvoju. Ovi lijekovi se dobijaju biotehnološkim metodama od kojih je najviše zastupljen genetički inžinjering, zatim hibridne tehnologije,ili drugim biotehnološkim tehnikama kao što je rekombinantna humana tehnologija, transfer gena i metode proizvodnje antigena. Razvoj novih lijekova i vakcina pomoću biofarmaceutskih istraživanja zahtjevaju zajedničke napore na mnogim nivoima, kao i raznovrsne vještine i stručnosti. Biofarmaceutska industrija je najbitniji sektor u industrijskoj biotehnologiji, i jedna je od visokorazvijenih industrija koja najbrže raste.Biolijekovi su velike kompleksne proteinske molekule dobivene iz bioloških izvora, iz žive ćelije. Svaki lijek koji zbog svog nastanka uključuje mikroorganizme, genetički modifikovane organizme ili supstance koje proizvode živi organizmi (npr. enzimi) ili ih perađuju, označava se kao biolijekovi (biofarmaceutici). Međutim, nema precizne naučne definicije biolijekova. Biolijekovi su proteini (uključujići antitijela), nukleinske kiseline (DNK, RNK ili nekodirajući oligonukleotidi) koji se koriste za terapeutske ili in vivo dijagnostičke svrhe.