Većina glagola u arapskom jeziku ima trosuglasnički korijen, a u rječniku ih nalazimo u obliku perfekta i to u 3. licu jednine muškog roda. Premda se perfektom izražava prošlost, ovo glagolsko vrijeme se uči prvo jer predstavlja osnovu za izgradnju drugih glagolskih vremena.
Tvorba
Perfekat (اَلْمَاضِي) nastaje dodavanjem sufiksa na osnovni oblik glagola (oblik u 3. licu jednine muškog roda), tako što se prethodno posljednjem suglasniku oduzme vokalni znak i stavi sukun, izuzev za 3. lice ženskog roda, u jednini i dvojini.
|
množina |
dvojina |
jednina |
lice – rod |
|
وا ُ– |
ا َ– |
َ– |
3. lice – muški rod |
|
نَ ْ– |
تَا َ– |
تْ َ– |
3. lice – ženski rod |
|
تُمْ ْ– |
تُمَا ْ– |
تَ ْ– |
2. lice – muški rod |
|
تُنَّ ْ– |
تُمَا ْ– |
تِ ْ– |
2. lice – ženski rod |
|
نَا ْ– |
/ |
تُ ْ– |
1. lice – oba roda |
* Crtica u tabeli ima ulogu posljednjeg suglasnika.
كَتَبَ– pisati
|
množina |
dvojina |
jednina |
lice – rod |
|
كَتَبُوا |
كَتَبَا |
كَتَبَ |
3. lice – muški rod |
|
كَتَبْنَ |
كَتَبَتَا |
كَتَبَتْ |
3. lice – ženski rod |
|
كَتَبْتُمْ |
كَتَبْتُمَا |
كَتَبْتَ |
2. lice – muški rod |
|
كَتَبْتُنَّ |
كَتَبْتُمَا |
كَتَبْتِ |
2. lice – ženski rod |
|
كَتَبْنَا |
/ |
كَتَبْتُ |
1. lice – oba roda |
فَهِمَ – razumjeti
|
množina |
dvojina |
jednina |
lice – rod |
|
فَهِمُوا |
فَهِمَا |
فَهِمَ |
3. lice – muški rod |
|
فَهِمْنَ |
فَهِمَتا |
فَهِمَتْ |
3. lice – ženski rod |
|
فَهِمْتُمْ |
فَهِمْتُمَا |
فَهِمْتَ |
2. lice – muški rod |
|
فَهِمْتُنَّ |
فَهِمْتُمَا |
فَهِمْتِ |
2. lice – ženski rod |
|
فَهِمْنا |
/ |
فَهِمْتُ |
1. lice – oba roda |
Perfekat se negira uz pomoć niječne rječce مَا – ne, koja se stavlja ispred glagola.
Primjeri:
مَا كَتَبْتُ خِطَابًا – Nisam napisala pismo.
مَا رَكَضْنَا – Nismo trčali.
Glagoli u arapskom jeziku se ne razlikuju po trajanju radnje tj. svršenosti i nesvršenosti radnje. كَتَبَ može da znači i „pisao je“ i „napisao je“, zavisno od konteksta u kojem je glagol upotrebljen.
Lične zamjenice se upotrebljavaju uz glagole samo ukoliko se želi naglasiti vršilac radnje.
Upotreba perfekta
– Perfektom se kazuje radnja koja se dogodila.
Primjer:
رَسَمَ بَيْتًا – Nacrtao je kuću.
– Perfekat može imati i prizvuk sadašnjosti. To je zapravo poslovični perfekat.
Primjer:
مَنْ صَدَقَ فِي مَقَالِهِ زَادَ فِي جَمَالِهِ – Ko je iskren u svom govoru povećava se njegova ljepota.