Uzvišeni Bog u Svojoj knjizi kaže:
Allah je Taj Koji vas nejakim stvara, i onda vam, poslije nejakosti, snagu daje, a poslije snage iznemoglost i sijede vlasi; On stvara što hoće; On sve zna i sve može. (Kur'an, XXX:54)
Skup uspona i padova u toku ljudskog života možemo svesti na tri razdoblja: djetinjstvo, mladost i starost.
Mladost je vremensko razdoblje ispunjeno snagom i sposobnošću, ali to razdoblje je i s jedne i s druge strane omeđeno slabostima i nemoći – slabosti u djetinjstvu, a nemoći u starosti.
Čovjek je, hodeći životnim putem, njegovim klancima i uzvisinama, poput planinara koji se tokom jednog dana uspinje uz strmu liticu da bi se uspeo na najviši planinski vrh, dok se drugoga dana spušta niz drugu stranu strme litice s namjerom da se domogne krajnje tačke spuštanja.
Svakoga dana, tokom uspinjanja uz strmu liticu i kretanja prema vrhu planine, pred čovjekom se otvaraju novi vidici, a njegov obzor i vidokrug se proširuju. Kada se kreće prema vrhu planine, on ovladava cijelim prostorom i uspijeva vidjeti najuzvišenije i najveličanstvenije prizore.
I obrnuto, tokom spuštanja s vrha prema podnožju planine, svakoga dana njegovi vidici se sve više ograničavaju, dok prizori i objekti jedan po jedan nestaju iz njegovog obzora, da bi na kraju svi prelijepi prizori u potpunosti iščezli iz njegovog vidokruga.
Izvor: Muhammed Taqi Falsafi, Mladi, razum i osjećanja, svezak 1, (preveo s perzijskog: Nihad Čamdžić), Fondacija “Mulla Sadra” u Bosni i Hercegovini, Sarajevo, 2011, str. 7.