Jedna od osnovnih osobina živih bića je sposobnost rasta. Tokom svoga postojanja ljudsko biće prolazi kroz nekoliko faza i perioda rasta: embrionalna faza (u majčinom stomaku), period odojčeta, period djetinjstva, period mladosti, potom period zrelog doba i na kraju period starosti.
Prosječna dužina novorođenčeta je 48 – 50 cm. Tokom idućih dvadeset godina dužina tijela se povećava preko tri puta. Prosječna visina žena je oko 160 cm, a muškaraca oko 175 cm.
Međutim, rast ne završava u dvadesetim godinama. Čak i poslije dvadeset i pete godine čovjek raste, a svoj maksimum dostiže oko 35. ili 40. godine. Nakon tih godina čovjek prestaje rasti i počinje se „smanjivati“, otprilike 1 cm svakih deset godina. Razlog ovom smanjenju je postepeni gubitak vode iz hrskavica u zglobovima kičme.
Visina rasta ovisi o radu četiri žlijezde: štitnjači, hipofizi te grudnoj i spolnoj žiljezdi. Kad ove žlijezde rade normalno i kad postoji odgovarajuća ravnoteža između njihovih aktivnosti, rast je normalan.
Brzina rasta se mijenja tokom različitih godišnjih doba. Mala djeca brže rastu ljeti nego zimi. Nasljeđe, ishrana, kvalitet života, navike te čitav niz drugih okolnosti utječu na rast.